Consuelo
Urmeneta Resa

Edad / Urte: 54 años

Hotel Rural Camino de Las Bardenas y alojamientos Dezerto Bardenas

Camino de Las Bardenas Landa Hotela eta Dezerto Bardenas ostatuak
Localidad / Herria: Arguedas

“Las mujeres siempre hemos estado ahí, toda la vida, en todos los puestos, limpiando o gestionando, da igual, todos esos trabajos son y han sido importantes, pero ahora hemos ganado en visibilidad”

Como sucede en muchos pueblos Consuelo tenía su trabajo, pero al salir ayudaba en el negocio familiar. “Yo era administrativa, pero saqué plaza en Servicios Sociales y ahí estuve durante diez años”. Su padre fue el que empezó a trabajar en hostelería: “Teníamos una casa vieja y pensó en abrir una tienda de chucherías, pero al final se decidió por una cafetería donde íbamos a ayudar”.

Hace quince años Consuelo y su hermano cogieron las riendas de la cafetería y la transformaron en un hotel restaurante, dejó su trabajo y apostó por la hostelería y el turismo. “La casa estaba vieja, necesitaba una reforma y aprovechamos para montar un negocio; mientras tanto mi marido, que era camionero, decidió dejar su trabajo y abrimos un supermercado y también compramos la casa de mis padres para hacer los apartamentos Dezerto y una tienda con producto de Navarra que convertimos en punto de información de Arguedas, de las Bardenas y de toda Navarra”.

Un hotel, apartamentos turísticos, un supermercado y una tienda de alimentos de calidad de Navarra y punto de información a la que pronto sumarán una casa rural de lujo. “Acabamos de comprar una casa vieja y pronto los abriremos”.

Consuelo se levanta todos los días a las siete de la mañana “y ahí voy… estamos en un pueblo pequeño y nos toca hacer de todo, mis funciones son todas: yo te limpio, te recojo, te hago la factura, te recibo, te hago la comida, preparo eventos, informo sobre local y sobre toda Navarra o te busco un alojamiento”.

Una Ribera que refleja muy bien el carácter de su tierra: acogedora, tenaz, trabajadora y que reivindica el papel de las mujeres. “Estamos en plena evolución, pero las mujeres siempre hemos estado ahí, toda la vida, en todos los puestos, limpiando o gestionando, da igual porque todos esos trabajos son y han sido importantes, pero ahora hemos ganado en visibilidad. Pero aún suceden cosas; me ha pasado que cuando ven una mujer al frente dicen ¿y el jefe? Y yo les digo: ahí está. Pero no le voy a dar importancia, para que te voy a explicar cómo es la vida”.

¿Cómo ve ella el futuro? “El momento actual lo veo un poco incierto, pero con esperanza: somos España y no concebimos una vida de trabajar y a casa; nos gusta salir, conversar, estar con gente. En cuanto superemos este bache volveremos porque la hostelería es un punto de relación y es completamente necesaria en nuestra cultura”.

“Emakumeok beti egon gara hor, bizitza osoan, lanpostu guztietan, garbitzen edo kudeatzen, berdin dio, lan horiek guztiak garrantzitsuak dira eta izan dira, baina orain ikusgarritasuna irabazi dugu”

Herri askotan gertatzen den bezala, Consuelok bere lana zuen, baina irtetean familiaren negozioan laguntzen zuen. “Ni administraria nintzen, baina Gizarte Zerbitzuetako plaza atera nuen eta han egon nintzen hamar urtez”. Bere aita izan zen ostalaritzan lan egiten hasi zena: “Etxe zahar bat genuen, eta litxarreria denda bat irekitzea pentsatu zuen, baina azkenean kafetegi bat aukeratu zuen, eta han lagundu genion”.

Duela hamabost urte Consuelo eta bere anaiak kafetegiaren gidaritza hartu eta hotel jatetxe bihurtu zuten, lana utzi eta ostalaritza eta turismoaren aldeko apustua egin zuen. “Etxea zahartuta zegoen, eraberritze bat behar zuen eta negozio bat abian jartzeko aprobetxatu genuen; bitartean, nire senarrak, kamioilaria baitzen, bere lana uztea erabaki zuen eta supermerkatu bat ireki genuen. Halaber, gurasoen etxea erosi genuen Dezerto apartamentuak egiteko eta denda bat Nafarroako produktuarekin, Arguedas, Bardea eta Nafarroa osoko informazio gune bihurtu genuena”.

Hotel bat, apartamentu turistikoak, supermerkatu bat eta Nafarroako kalitatezko elikagaien denda bat, eta laster luxuzko landetxe bat gehituko dioten informazio gunea. “Etxe zahar bat erosi berri dugu, eta laster irekiko ditugu”.

Consuelo egunero jaikitzen da goizeko zazpietan, ”eta hor noa… herri txiki batean gaude eta denetarik egitea dagokigu, nire funtzioak guztiak dira: nik garbitzen zaitut, jasotzen zaitut, faktura egiten dizut, harrera egiten dizut, janaria egiten dizut, ekitaldiak prestatzen ditut, lokalari eta Nafarroa osoari buruzko informazioa ematen dut, edo ostatu bat bilatzen dizut”.

Erribera honek oso ondo islatzen du bere lurraren izaera: abegikorra, nekaezina, langilea eta emakumeen papera aldarrikatzen duena. “Eboluzio betean gaude, baina emakumeok beti egon gara hor, bizitza osoan, lanpostu guztietan, garbitzen edo kudeatzen, berdin dio lan horiek guztiak garrantzitsuak direlako eta izan direlako, baina orain ikusgarritasuna irabazi dugu. Baina gauzak gertatzen dira oraindik; gertatu izan zait emakume bat ikusten dutenean, eta nagusia? Eta nik esaten diet: hor dago. Baina ez diot garrantzirik emango, bizitza nolakoa den zertarako azalduko dizut”.

Nola ikusten du etorkizuna? “Gaur egungo unea zalantzati samar ikusten dut, baina itxaropenez: Espainia gara, eta ez dugu lan egiteko eta etxera joateko bizitza bat bururatzen; irtetea, hitz egitea eta jendearekin egotea gustatzen zaigu. Zulo hau gainditu bezain laster itzuliko gara, ostalaritza harreman puntu bat delako eta gure kulturan guztiz beharrezkoa delako”.